[wp_time_to_read]

 

Ik vroeg me een tijdje geleden af of de wereld er nu echt zo slecht aan toe is. Of dat er misschien wat anders aan de hand is. Via Blendle kwam ik een artikel van Ralf Bodelier tegen met de titel “Het gaat goed met de wereld (maar we weten het niet)”.

Wat weten we niet?

We weten toch alles zo langzamerhand? Het nieuws bereikt ons sneller dan het licht. Of mis ik nu iets? De Nederlandse filosoof Bodelier schreef voor Knack een pleidooi voor optimisme. Hij begint met de constatering dat het goed gaat met de wereld:

“De mensheid heeft veel bereikt waarvan onze voorouders alleen konden dromen. Met welke periode in de geschiedenis we onszelf ook vergelijken, de gemiddelde wereldburger is vandaag slimmer, rijker, gezonder, veiliger en gelukkiger. We leven langer, zijn meer met elkaar verbonden en eten meer, lekkerder en gezonder voedsel. Onze planeet is anno 2016 schoner en vrediger dan in 1966, 1916 of welk jaar ook.”

 

Bodelier vraagt zich terecht af of we wel iets wéten van al die positieve ontwikkelingen. We lijken het ons in ieder geval nauwelijks te realiseren.

“Feit is: alle ellende die vandaag op ons afkomt, nemen we niet persoonlijk waar. En we maken ze al helemaal niet zelf mee. Blijkbaar worden we vooral somber door wat ánderen ons vertellen. En die anderen, dat zijn doorgaans de media.”

Hand in eigen boezem

Daarmee wordt dus niet gezegd dat we voorgelogen worden door de media. Maar we laten wat we ‘weten’ wèl afhangen van wat de media ons vertellen. En de media, die zijn weer afhankelijk van ‘ons’. Wat ze schrijven moet natuurlijk wel gelezen en verkocht worden. De regel ‘goed nieuws is geen nieuws’ die door journalisten gevolgd wordt is een begrijpelijke. Nieuws moet natuurlijk wel spectaculair, groots en meeslepend zijn. Vinden ‘wij’.

Komkommertijd

We roepen zelf dat het weer komkommertijd is als er in nieuwsland tijdens de zomer minder te melden is. Maar wat is minder? Minder oorlogen en andere ellende? Tijdens de komkommertijd lezen we inderdaad meer ‘onzinnige’ berichten. Het zijn wel berichten die je laten verbazen of een glimlach om je mond toveren.

Wat willen we nou?

Meer positiviteit en minder ellende om te lezen of niet? Zolang onze ‘honger’ naar nieuws waarvan we zeggen diepongelukkig te worden blijft bestaan verandert er nooit wat. Charles Groenhuijsen plaatste onderstaande opmerking op Blendle bij het artikel van Ralf Bodelier.

“Beste collega-journalisten, Lezen dit artikel ajb! En handel er nu eens naar. Als we dit allemaal doen maken we de wereld beter.”
Charles Groenhuijsen

 

Ik denk dat het een samenspel is tussen de lezers en journalisten.Of lezen we stiekem toch liever over de ellende van anderen zodat we het gevoel hebben dat het bij ons wel meevalt. Het constructieve nieuws waar Reinier Kist & Lineke Nieber in het NRC en Karel Smouter voor de Correspondent over schreven is echt geen slecht idee.