Deze week over ons geheugen en wat internet (en met name) Google ermee doet. En inparkeren in combinatie met multitasking.
Ons geheugen, het wordt er niet beter op
Het slechter worden van ons geheugen heeft nog niet eens zoveel te maken met ouder worden. Nope. Het is de schuld van internet. Volgens Lindsay Kolowich in ieder geval. Zij schreef voor Hubspot een interessant artikel over hoe het internet ons geheugen beïnvloedt.
Die van jou niet? Zeker weten?
Ken jij nog veel telefoonnummers uit je hoofd? En rijd je blindelings weer naar elke locatie waar je ooit eerder bent geweest? Ben je betoeterd. Dat zit allemaal in je slimme telefoon.
Ik bedoel maar.
Ook als je het antwoord op een vraag zoekt doe je dat op internet, al dan niet met je smartphone. ‘Ik google het even’ hoor je vaker dan ooit. Niet meer ‘ik vraag het die-en-die even’ of ik zoek het op in de encyclopedie. Google heeft het antwoord. Dus waarom zou je het nog vragen of het even opzoeken?
In het stuk van Hubspot wordt uitgelegd hoe het geheugen werkt. Van werkgeheugen tot langetermijngeheugen. En wat de invloed van internet en andere technologische hulpmiddelen hierop is. Het lezen waard.
Moraal van het verhaal is dat de sprong van kortetermijn- naar langetermijngeheugen enorm beïnvloed wordt door onze digitale levensstijl.
It’s that jump from short-term to long-term memory that can be most profoundly affected by our digital lifestyle.
Lindsay Kolowich
Dit komt in de eerste plaats omdat ons werkgeheugen behoorlijk in beslag genomen wordt met meer informatie dan we eigenlijk aankunnen. We worden overspoeld door een tsunami aan informatie. En als tweede hebben we onszelf getraind in het bagatelliseren van de informatie die we online vinden. Ken je het Google effect? En digital amnesia? Interessant om je eens in te verdiepen. Dat mag van mij online om in de sfeer te blijven.
Lindsay eindigt met de opmerking dat we nog lang niet weten hoe ons brein zich verder gaat ontwikkelen met alle technologie en het internet. Ik hoop niet dat we een soort van zombies worden die niets meer zelf weten.
Ik vraag, terwijl jullie verder lezen, aan mijn moeder wat het recept is van haar meer dan geweldige appeltaart want dat weet Google lekker niet.
Doe jij dat ook altijd?
Een leuk artikel op Hopes&Fears over waarom we de muziek zachter of zelfs helemaal uitzetten als we inparkeren. Ik zet mijn muziek in ieder geval altijd uit als ik moet parkeren. Jij? Ik had er, tot ik dit stuk las, eigenlijk nooit echt over nagedacht. Sommige dingen doe je automatisch en daar is niet per se een reden voor. Hopes&Fears heeft er een leuk en meer dan logisch verhaal over geschreven. En waarom het uitzetten van je muziek tijdens het inparkeren eigenlijk een verdomd slim idee is.
Volgens het artikel ligt het allemaal aan de moeilijkheid en de soort taak die je moet uitvoeren. Het gaat erom of je geheugen daar nog iets bij kan hebben. Zo gaat lezen prima samen met luisteren. Dat lezen en luisteren mag beiden dan niet te ingewikkeld zijn natuurlijk. Hoe meer hersencapaciteit je nodig hebt hoe minder je er bij kan hebben. Klinkt logisch toch?
Ik zeg het vaker; dat hele multitasken is één groot sprookje. Succes met inparkeren.
